|
| Ann-Christin Kaiser: Vroeger werd ik altijd geïnspireerd door schilders met een oprechte liefde voor hun omgeving, de plek waar ze vandaan kwamen. Wonen in zeven landen deed me verlangen naar verbinding en het gevoel van thuis, erbij horen. Toen ik in Wassenaar aankwam, werd het al snel duidelijk dat ik had gevonden wat ik zocht. Tijdens mijn dagelijkse wandelingen op het strand doe ik inspiratie op. In mijn schilderijen probeer ik de essentie van mijn indrukken, de seizoens- en dagelijkse veranderingen, tot uitdrukking te brengen. Zand van het strand is een integraal ingrediënt in mijn techniek. Lagen transparante, sterk gepigmenteerde acrylverf geven mijn schilderijen diepte. |
|
| Vera Zegerman: Mijn keramiek objecten zijn vaak geïnspireerd op fossielen. Deze overblijfselen van leven uit een ver verleden zijn versteend. Ze inspireren mij tot nieuwe vormen die ik in klei maak en door het stoken ook in steen omzet. Zo is de cirkel rond. Met glanzend glazuur geef ik ze accenten in kleur. |
|
| Selma Weerenbeck Voor Selma is het al zoʼn 20 jaar van essentieel belang haar creativiteit en werk in te zetten voor goede doelen, vooral voor kinderen en kunst. Dit is de reden dat bij verkoop van een werk van haar vanaf de iedingsprijs (op de expositielijst galerie tijdens de expositie) de koper zelf een prijs kan bepalen. Na het afgedragen galeriepercentage gaat het totale bedrag naar de door haar opgerichte stichting in 2002 : Ben-Heart-Stichting (ANBI) en/of een door de koper gekozen klein goed doel. Op deze manier draagt Selma met haar creativiteit bij voor goede doelen, een wat goedkopere prijs voor de koper en voor de kunst in het algemeen. |
|
| Brigitte Wawoe: In de ruimte buiten of binnen staat een beeld zichzelf te zijn. Als kunstenaar probeer ik een nieuwe werkelijkheid te scheppen. Soms lijkt het beeld op een object in de natuur (figuratief) soms niet, abstract. Een beeld geeft gestalte aan een gevoel, een emotie, een droom, wordt verdicht in materie, brons, steen, hout, natuur materiaal. De toeschouwer moet niet alleen zien, maar schouwen,aanraken en geraakt worden. |
|
| Maria Starke-Milkó “tekent” en “schildert” met het licht via haar camera en streeft ernaar om schilderachtige kwaliteiten in haar foto’s te brengen. De fotografie als kunstvorm, met de camera die het dictaat van haar creativiteit volgt, biedt haar steeds nieuwe mogelijkheden om zich te uiten. Door een steeds verrassend spel van lijnen, kleuren, lichtval en compositie creëert zij haar nieuw, „Met Licht Geschilderd” werk. Soms verlegt zij de realiteit naar een droomwereld en de scheidslijn is hier vaak heel dun. |
|
| Ria Sprenger: Ik wandel door het bos en vind takjes, boomschors, allerlei soorten bladeren of veren van vogels die mij aantrekken. Of liever gezegd: zij vinden mij. De natuur laat zoveel prachtige vormen achter en die wil ik dan op de een of andere manier in mijn kunst tot uiting brengen. Van te voren weet ik niet hoe, maar er ontstaat als vanzelf iets, waardoor de vorm zich blootgeeft. |
|
| Hans Spinnler:Mijn inspiratie kan letterlijk alles zijn.., alles waar mijn oog op valt en bij mij van binnen als het ware 'klik' zegt. Schilderde ik vroeger om iets te vertellen, een boodschap uit te dragen als het ware. Nu schilder ik gewoon waar ik zin in heb en het plezier daarvan... |
|
| Hans Gussekloo maakt een droomwereld zichtbaar waarin humor en kwetsbaarheid samenkomen. Ze tonen wat er vreemd is aan het alledaagse en gewoon aan het bijzondere, zonder een bedoeling op te willen dringen aan de toeschouwer. De essentie zit net onder de oppervlakte, verborgen in een blik, gebaar of kleur. |
|
| Greetje Sieders: Spontaniteit en techniek kunnen elkaar soms in de weg staan. In mijn werk neem ik dat risico. Mijn werk mag speels en spontaan lijken maar ik stel wel als eis dat het met goed vakmanschap wordt uitgevoerd. Ik ben begonnen als goudsmid met het maken van sieraden en maak nu ook daarnaast wandobjecten en beeldjes. Ik pas graag de oude zilversmeedtechnieken toe en experimenteer met het patineren van metalen. De waarde van de materialen maakt voor mij niet uit, Of het nu goud, zilver, hout, glas, koper of een gevonden voorwerp is…. als het maar iets toevoegt aan het soms verhalende karakter van mijn werk. |
|
| Harma de Pont: In mijn werk wil ik emoties, kwetsbaarheid en tegenstrijdigheden in menselijk relaties laten ervaren door de toeschouwer. Gevoelens van boosheid, onmacht, afwijzing, verbondenheid, liefde en verlangen naar harmonie, krijgen in mijn werk een fysieke vorm, iedere relatie tussen bijvoorbeeld ouders en kind, is uniek en veranderlijk: soms harmonieus, soms ernstig verstoord. Het gebeurt gewoon. Ontsnappen is vrijwel onmogelijk; de bloedband blijft altijd bestaan. Ik gebruik de tegenstrijdige gevoelens in intermenselijke relaties zoals loslaten-vasthouden, aantrekken-afstoten, liefhebben-haten in mijn beeldtaal. |
|
| Letty Muntjewerf: Een groot aantal eigen etsen, zeefdrukken en monoprints gebruik ik in combinatie met eigen foto’s, die ik digitaal manipuleer. Hiermee stel ik op de computer mijn beelden samen. Resultaat: digitale grafiek. |
|
| Celine Michel: Wat ik als klein kind al meekreeg omdat mijn ouders ontwikkelingswerk deden, eerst in Peru, later in Burkina Faso is dat ook deze landen niet vergeten moeten worden. Ik ben een buitenbeentje, altijd al geweest, maar toch voelde ik me altijd welkom in het dorp Gorom Gorom in Burkina Faso. In mijn portretten probeer ik weer te geven wat ik mooi vind. De kleurencombinaties in mijn schilderijen geven mij een gevoel dat alles klopt. Het bezig zijn met verf en kwasten doet me alles om me heen vergeten. Hopelijk inspireer ik je met mijn werk en zeker, elke stap telt. Voor een positief bewustzijn van ons leven op aarde kan een klein gebaar al iets doen. |
|
|
Rien Meijerink laat zich graag inspireren door het zuid-Franse licht en de bijpassende schaduwkanten. Hij heeft chapelle St. Anne zeker 12 keer geschilderd in navolging van veel Franse schilders. “De plek is magisch en van een Hopperiaanse eenzaamheid “. |
|
| Cea Maat: De fotoʼs van vrouwen (uit eigen collectie) inspireren mij tot het maken van beelden waarin ik voel dat je een moment ziet uit iemands leven. Een geheimzinnig intrigerend beeld, een beetje rauw en met een ambachtelijke uitstraling. Het beeld bewerk ik digitaal. Met mijn ervaring in grafische technieken, zoals etsen en lithografie (steendruk) en door in meerdere en transparante lagen te werken wordt het werk intens en krijgt het meer lading. Met een print op fluweel zacht papier wordt dat versterkt. |
|
| Daisy Kimman: Ik maak huizen, torens, bouwvormen... kortom bouwkunst. Van klei, afvalhout en andere materialen. Uit bouwcontainers, van de straat en het strand. Mijn inspiratie haal ik uit van alles, maar niet in de laatste plaats uit de mensen die blij worden van wat ik maak. |
|
| Erik van 't Hoff: Wit is het thema waar ik dit jaar mee aan het werk ben gegaan. De werking van door elkaar lopende lijnen, versterkt door de schaduwen van het reliëf, creëren samen een boeiend kijkspel. Met een laser zou het allemaal perfect geregeld kunnen worden, maar ik hanteer heel gewoon een figuurzaag. In deze afbeelding schijnt de zon door de boomtakken. Je ziet een consequente afwisseling van hoog en laag en dat geeft soms vreemde effecten |
|
| Diana Harteveld: Het werk van Diana weerspiegelt haar emoties, indrukken en herinneringen. Deze komen tot uitdrukking in de broze schoonheid van een verwelkte tulp, de ingehouden beweging in een bloemstengel, een deemoedig boeket dat al een tijdje in een vaas staat. Elk object is gebaseerd op een gelaagdheid van observaties, emoties, reizen, ontmoetingen, gedachten en ideeën. Vluchtige impressies zijn even bepalend voor het werk als uitvoerige waarnemingen. |
|
| Marianne Hartemink maakt beelden en objecten van keramiek en glas, maar ook combinaties van beide technieken. Zij gebruikt daarbij het liefst donker bakkende klei. De blauwe en groenige glazuren komen daarop mooi uit en krijgen een bijzondere warme uitstraling. Inspiratie haalt Marianne vooral uit de natuur en primitieve culturen. |
|
| Ella van Elck: Steeds door het moment gegrepen komt mijn werk tot stand. BOY, tussen dol en dwaas op pad naar een feest. |
|
|
Janice Boekholt: Doordat er steeds weer iets nieuws valt te ontdekken in de (soms eenvoudige) dingen om ons heen, blijft het een uitdaging om dat te vertalen in aquarel.. De aquarel techniek is voor mij al 50 jaar het beste medium om dat weer te geven. |